شاهکار خالق
حسین بیشتر از اب تشنه لبیک بود اما افسوس که به جای افکارش زخم های تنش رانشانمان دادند و بزرگ ترین درد او را بی ابی معرفی کردند! جهان یکسره فریاد می شد اگر روضه خوان ها حرف هایت را می شمردند نه زخم های تنت را . . . السلام و علیک یا اباعبدالله الحسین دریای وجود از غمتان لبریز است در غیبتتان بهار هم پاییز است از حال دلم اگر خبر می خواهید مانند نیشابور پس از چنگیز است تو زندگی دنبال با نباش دنبال بی باش تو نیومدی با کسی یا چیزی بمونی تو اومدی تابیشی از خودبیخودشی بیکس بمونی چون یه روزبیهمه شدن رو می چشی و اگه می خوای اون روز کسی رو داشته باشی اول باید از بیشروع کنی نتیجه اینبیشدن هاباخدا شدنه هر کی از خودبیخود شد و از غیر خدا برید باخدا میشه وباخدا می مونه . . . راز هایت را به دو نفر بگو : خودت/خدایت در تنگنا به دو چیز تکیه کن : صبر/دعا در دنیا مراقب دو چیز باش : پدر/مادر از دو چیز نترس که به دست خداست : روزی/مرگ و چه ساده . . . با جا به جایی یک نقطه از (خدا) (جدا) می شویم خدایا اول می گویم تیری از من به قلب ایشان اصابت نکند پس از ان می گویم ما را از یاران ایشان قرار ده وقتی اماده شدم با تمام وجود می گویم : (اللهم عجل لولیک الفرج) مسکینی دیدم با کفش پاره شکر می کرد خدا را گفتم : کفش پاره که شکر کردن ندارد! گفت : یکی شکر می کرد دیدم که پا ندارد! رسالتمان محمدی ولایتمان علوی عصمتمان فاطمی سخاوتمان حسنی عزتمان حسینی غیرتمان عباسی صبرمان زینبی عبادتمان سجادی شریعتمان باقری مذهبمان جعفری بردباریمان کاظمی مهربانیمان رضوی بخششمان تقوی زیارتمان نقوی نگاهمان عسگری امیدمان مهدویست خوشبختی همون لحظه ایه که احساس میکنی (خداوند) کنارت نشسته و تو به احترامش از گناه فاصله میگیری . . .